Latinska ćuprija
Latinska ćuprija jedan je od najpoznatijih mostova u gradu Sarajevu. Prvi put se spominje 1541. godine i prvotni most bio je vrlo vjerojatno od drvene građe. Prema popisu bosanskog sandžaka sagradio ga je Husein, sin nekog Širmerda. Godine 1565. nalazimo zapis da ga gradi sarajevski ajan Ali Ajni-beg od kamena. Tu je jasno naznačeno da postoji kameni most (tur. - ćuprija).
Oštećen je tri puta, prvo u
poplavi 1739. godine, zatim 1789. godine porušen je priobalni svod odnosno luk
a 1791. godine u većoj poplavi od kada je bio 6 godina van funkcije. Sredstva
za njegovu obnovu daje Hadži Abdulah Briga a obnova je uslijedila između
1789./1799. godine. Most je imao četiri stupa sa pet lukova ali je regulacijom
Miljacke za vrijeme Austrougarske uprave jedan stup zazidan. To se jasno može
vidjeti zbog njegovog vrha koji se ne nalazi na sredini Miljacke odnosno mosta.
Most je u to vrijeme proširen nogostupom a istrošene krečnjačke ploče su
zamijenjene granitnim.
Latinska ćuprija postala je međunarodno poznata kada je u blizini mosta izvršen atentat na prijestolonasljednika Austro-Ugarske monarhije nadvojvodu Franju Ferdinanda. Taj događaj koji je poznat i kao Sarajevski atentat, smatra se kao službeni početak Prvog svjetskog rata. Od kraja Prvog svjetskog rata 1918. godine nosio je naziv Principov most po Gavrilu Principu koji je izvršio atentat, da bi mu se 1992. godine vratio naziv Latinska ćuprija.
