Careva džamija: najstarija džamija u Sarajevu
Careva džamija je jedna od prvih džamija izgrađenih u Bosni i Hercegovini i prva u Sarajevu. Izgrađena je 1457. godine a njenu izgradnju je finansirao i omogućio osnivač grada Sarajeva Isa-beg Ishaković. Međutim ova džamija je izgorjela 1480. godine kada je despot Vuk Grgurević provalio sa vojskom iz Jajca i popalio Sarajevo. Na istom mjestu se ponovo gradi džamija (po mišljenju jednih iz temelja, a po mišljenju drugih samo kupola džamije je bila izgorjela, tako da je samo ona ponovo rađena).
U današnjem obliku izgrađena je 1565. godine,
a njenu gradnju finansirao je sultan Sulejman Veličanstveni. U to doba glavni
arhitekta Carevine bio je mimar Sinan i smatra se da je gradnju ove džamije
realizovao jedan od njegovih učenika ili saradnika.
To je centralni tip džamije sa
trostranim trijemom. Pošto je džamija u doba molitve (naročito petkom) morala
primiti veliki broj vjernika, ostavljeni su trijemovi sa sve tri strane, s tim
što su dva pobočna 1847. godine zazidana i pretvorena u tetime (pobočne
prostorije). Centralna kupola džamije ima oblik polukruga u presjeku, tipično
za klasični period osmanske arhitekture, a smatra se da je stara kupola
eliptičnog presjeka izgorjela u požaru 1480. godine. Tokom konzervatorskih
radova krajem prošlog vijeka (1980-te ili 1990-te) otkrivena su i parcijalno
restauirana četiri sloja zidne dekoracije, i to iz XVI, XVIII i početka XIX
vijeka. Osmokutna munara, čije je šerefe pokriveno stalaktitima, predstavlja
jednu od najljepših starih munara u Bosni i Hercegovini.
Vrijedni nadgrobni, spomenici
nastali u razdoblju od XV do XIX vijeka, nalaze se u groblju iza džamije. Za
par arhaičnih nišana iza mihraba pretpostavlja se da označavaju grob osnivača
Sarajeva, Isa-bega Ishakovića.
Godine 1912. arhitekta Karl Paržik je, poštujući modul, a koristeći elemente koji su viđani u izgradnji bosanskih kuća, projektovao zgradu Ulema medžlisa i uspješno je ukomponovao u cjelinu sa Carevom džamijom.